Oud Engels, beter bekend als blackletter, heeft een stijl van script uit de 12e eeuw in West-Europa. Het was de belangrijkste vorm van schrijven tot ver in de 16e eeuw en werd vervolgens tot de 20e eeuw in de Duitse taal gebruikt.
Blackletter is ook bekend als gotisch miniscuul en gotisch schrift, en dit soort tatoeages zijn momenteel enorm in populariteit gestegen.
Vóór het jaar 1500 werd blackletter gebruikt in een groot aantal belangrijke historische teksten die nu te zien zijn in een aantal musea of bibliotheken die antiquiteiten behouden. Er zijn een aantal tattoo-artiesten die een al voorbereid lettertype gebruiken en er letters uit pikken, en er zijn er die hun eigen stijl uit de basis van het lettertype mengen.
Er zijn veel beletteringsstijlen voor oud-Engelse tatoeages, omdat het lettertype heel flexibel kan zijn, maar de meest voorkomende stijl van blackletter is textualis. Het is de meest kalligrafische vorm met sieraccenten en -bloeit die aantrekkelijk is voor de manier waarop het op het lichaam opvalt. Wanneer mensen 'oud Engels' horen, is de textualis-stijl waarschijnlijk degene waar ze aan denken.
Veel mensen kiezen citaten of belangrijke namen geschreven in de blackletter-stijl.