Tatoeages van de klok zijn, door hun aard, nauw verbonden met de persoonlijke relatie van de drager met het verstrijken van de tijd, of herinneren aan een specifiek moment in hun leven. Een klok waarvan wordt aangetoond dat deze vervormd is en smelt, benadrukt dat hoewel seconden altijd worden aangevinkt, de tijd zelf minder belangrijk is dan wat ermee wordt gedaan.
Beeldspraak gemaakt door Salvador Dali, de smeltklok heeft weerklank gevonden bij een groot aantal mensen.
Deze grijns in het licht van de starheid van de tijd toont een bewonderenswaardige rebellie tegen het laten regeren van het leven door traditionele ideeën over wat er zou moeten gebeuren, en wanneer.
Velen die kiezen om smeltende klokken op hun lichaam in te drukken, doen dit als een herinnering, hetzij aan zichzelf of aan anderen, om niet te laten leiden door imaginaire deadlines. Ze geven het idee dat dromen geen houdbaarheidsdatum hebben. Hoewel het te laat lijkt voor een bepaald doel, houdt niemand echt tijd over.
Dit is een ongelooflijk gevoel dat resoneert met veel mensen. De smeltklok is ook een prachtig ontwerp, met zijn gebogen lijnen en verwarde cijfers. Vergelijkbaar met een gebroken klok, of een zonder handen, wordt het beeld van de smeltende klok overweldigend begunstigd door diegenen die beantwoorden aan niemand anders dan zichzelf.
Deze smeltende klok tatoeages tonen de schoonheid en verscheidenheid van het volgen van geen tijdschema, maar de uwe.
